Misschien al wel zo een beetje een halve eeuw geleden, zat ik als bleek, schuchter, mager studentje op de grond omhoog te staren naar een groep mensen van een héél ander kaliber: “De Mr.Albert Show”. Ze bliezen mij volledig van mijn sokken; wat een (muzikale) kracht en overtuiging. En wat een indrukwekkende figuren op dat podium.

Voor mij volledig onbereikbaar, en de bandleden durfde ik niet te benaderen. Uiteindelijk overtuigde mij iemand dat je bijv. met hun drummer, Broer Bogaart, gewoon (veilig ;)) in gesprek kon.

Die iemand heeft mij aan Broer voorgesteld. En wat gebeurde ? Broer verwelkomde mij met open armen in zijn wereld. Wat een zeldzame muziek pionier, en wat een ongelofelijk fijn mens. Een levensbepalende ontmoeting.

Maar met hun bassist heeft het tot nu toe geduurd, om elkaar in alle gemoedelijkheid te ontmoeten. Zo ongeveer een halve eeuw dus…..

Wat een mooie man. Wat een vastberadenheid, moed en kracht. En wat een diepe historie. En super aangenaam gezelschap! Dank ‘Tombak Fautubun’ voor jou komst naar ons plekje aan de Sonseweg.